ΚΡΙΤΙΚΗ | «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι»: Αγάπη, μοχλός αυτογνωσίας

Κριτική από τη Ζωή Τόλη ( 02-11-2018, Culturenow.gr)

Η παράσταση «Κάθε Τρίτη με το Μόρι» στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, είναι σπουδαία, γήινη, με ρωμαλέο λυρισμό και υποστηρίζει χωρίς περιστροφές την αλήθεια της.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός υπέρμαχος της προσωπικής εξέλιξης υποδύεται τον καθηγητή που «προκαλεί» τον ανήσυχο φοιτητή του να ανακαλύψει τον εαυτό του. Του φανερώνει άλλοτε με γλυκό ή χιουμοριστικό τρόπο και άλλοτε με αιχμηρό ή αφοπλιστικά κυνικό, πώς αποκτάται η αυτοσυνειδησία. Έτσι γίνεται κατανοητό στο φοιτητή ότι η γνώση και η σοφία είναι προϊόντα του πόνου, των προσωπικών αναμετρήσεων και των δυσκολιών. Ο ρόλος του Μόρι πολυεπίπεδος, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του σπουδαίου ηθοποιού μας, αποδεικνύει την ευρεία γκάμα της υποκριτικής του δεξιότητας. Άμεσος, συνετός, συγκινητικός και εύστοχος, σμιλεύει το χαρακτήρα με διάφανη πλαστικότητα, ισορροπώντας ανάμεσα στις αδυναμίες και τα πάθη της ανθρώπινης φύσης. Η όλη του παρουσία εκπέμπει ήθος και πνευματικότητα.

Ο Γιάννης Σαρακατσάνης παίζει πειστικά και με πάθος τον φιλόδοξο Μιτς που αναπτύσσει στο πανεπιστήμιο φιλική σχέση με τον κοινωνιολόγο Μόρι. Τον θαυμάζει, επικοινωνούν, μοιράζονται απόψεις και όνειρα και τον θεωρεί κατά κάποιο τρόπο μέντορά του. Ερμηνεύει με σκηνική δεινότητα και ρεαλισμό όλες τις συναισθηματικές κλιμακώσεις / μεταπτώσεις του προσώπου που υποδύεται.

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική στο culturenow.gr